Volg ons op facebook(klikken) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes.
en/of volg ons op instagram(klikken) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes.
De Winter Nelis-peer, ook bekend als Bonne De Malines, is een middelgrote, enigszins ovale vrucht die het breedst is in het midden, taps toeloopt naar de kroon en de stengel. De kelk van de peer is open en ligt licht verzonken in een smal bassin, terwijl de steel ongeveer 4 cm lang is en diep in een smalle holte zit.
Deze historische perenvariëteit, Pyrus communis 'Winter Nelis', werd begin 18e eeuw in Mechelen, België, ontwikkeld. De Winter Nelis-perenboom is bladverliezend en kan tot 8 meter hoog worden, afhankelijk van de onderstam. Hij vormt een losse, open kroon en is bestand tegen vorst. De bloemen zijn zelfsteriel en vereisen een bestuiverboom die rond dezelfde tijd bloeit. De vruchten rijpen in de late herfst en zijn geschikt voor consumptie vanaf het begin tot het midden van de winter.
De Pyrus communis 'Charneux', ook wel bekend als 'Legipont', is een oud Belgisch perenras dat rond 1800 werd ontdekt door Martin Legipont in een haag te Charneux, gelegen in het Land van Herve. Deze perenboom groeit opgaand met een sterke harttak en een brede, halfopen piramidale kroon die tussen de 4 en 8 meter hoog kan worden. De bladeren zijn glanzend, ovaal en middengroen van kleur in de zomer.
In de tweede helft van april bloeit de 'Charneux' met sierlijke, witte bloesems die zich openen uit rozerode knoppen. Dit kan gepaard gaan met een nabloei in mei en juni. De vruchten zijn middelgroot tot groot, enigszins asymmetrisch en groengeel van kleur, met soms een oranjerode blos aan de zonzijde en grijsbruine stippen op de schil. Het sappige, geelwitte vruchtvlees is smeltend en aangenaam zoet van smaak, hoewel de smaak in sommige gevallen mild kan zijn. De peren zijn in de tweede helft van september plukrijp en kunnen tot enkele maanden bewaard worden. Dit ras is geschikt als handpeer voor directe consumptie, maar minder geschikt voor verwerking.
De 'Charneux' is een niet-zelfbestuivende boom en heeft dus een geschikte bestuiver in de buurt nodig voor een goede vruchtdracht. Geschikte bestuivingspartners zijn onder andere de rassen ‘Conférence’, ‘Clapp’s Favourite’, ‘Doyenné du Comice’, ‘Bonne Louise d'Avranches’ en ‘Bon Chrétien Williams’.
De Willy Mahieu heeft tijdens een zondagnamiddag uitstap in het vroege najaar in de Koestaat te Rumbeke een nieuwe perensoort ontdekt. In een fruitboomgaard aan de straatkant viel de nieuwe peer in het oog van van de fruitboomkweker. Willy belde aan en babbelde over de nieuw ontdekte peer. De smaak en de vorm van de peer vond Willy verrukkelijk. Hij bekwam dat zijn zoon Regi het volgend jaar in januari stekken van deze perenboom mocht nemen. De Mahieupeer was geboren. (citaat Regi Mahieu)
De Mahieu perenboom werd het meest verkocht in de streek van Aalbeke.
Het artikel over de Mahieupeer van Ludo Royen, gepubliceerd in Pomologia (het ledenblad van de Nationale Boomgaardenstichting, Pomologia 2007/1 p.13-17), heeft waardevolle inzichten geboden met betrekking tot deze bijzondere perensoort. Het artikel kwam tot stand naar aanleiding van het boek 'Hoogstamfruitbomen in West-Vlaanderen' en heeft essentiële informatie verstrekt over de Mahieupeer, die een cruciale rol speelt in de productie van de vermaarde Sint-Corneliustaarten in Aalbeke.
De Mahieupeer wordt traditioneel gebruikt om de authentieke Sint-Corneliustaarten en -koeken te maken die tijdens het jaarlijkse patroonfeest van Sint-Cornelius in Aalbeke wordt gevierd. Gedurende decennia werden deze speciale lekkernijen gebakken en verkocht aan de pelgrims die het feest bijwoonden. De peren van de Mahieupeer, een stoofpeer, vormen de essentie van deze heerlijke creaties. De consumptieperiode van de Mahieupeer strekt zich uit tot oktober, waarbij het belangrijk is op te merken dat de peren na deze periode niet meer geschikt zijn voor consumptie.
De Mahieupeer draagt dus niet alleen bij aan de culinaire traditie van Aalbeke, maar belichaamt ook de historische en culturele betekenis die verbonden is aan het Sint-Corneliusfeest. Dit onthullende artikel biedt een fascinerend inzicht in de rol van deze peer in de lokale gastronomie en erfgoed.
De Jefkespeer is een authentiek Vlaams perenras met een prachtige, rustieke uitstraling. Deze perenboom kenmerkt zich door zijn sterke groei en weerstand tegen schurft. De kleine, sappige peren die hij voortbrengt, zijn verrukkelijk zoet van smaak. De Jefkespeer heeft een schitterende goudgele kleur en kan tot in september en oktober bewaard worden. Een ware traktatie voor liefhebbers van unieke peren!
Beurré Chaboceau, beter bekend als Jefke's Peer of Jefke Javelin, is een variëteit van getinte peren met een compacte vorm. Deze peer werd door Provost Jean Pameleirre in het decanaat van de Premonstratensians of Witherendreef in Ninove gekweekt. Hij was tevens pastoor van de kerk van St. Peter in Denderwindeke en had een hovenier Jozef (Jef) Thiébaut. Jef gebruikte een wilde zaailing als onderstam voor het enten van de perenboom. De ent werd gelijk met de bodem geplaatst, wat betekent dat de plaats waar de ent van de gewenste peer werd gehecht, op dezelfde hoogte zat als de bodem. Door het succesvol verspreiden van deze geënte peer, werd de naam Jef aan deze variëteit van peren verbonden.
Tijdens de Franse Revolutie in de Denderstreek werden kerkelijke goederen verkocht en een notaris genaamd Jean-Francois Chaboceau van Ninove was hierbij betrokken. Hij kocht het decanaat met boomgaard, en de perenboom die daar groeide, werd naar hem vernoemd als 'Beurré Chaboceau'.
De dynamiek tussen de Franse taal van de rijke bourgeoisie en het Nederlands dat door het gewone volk werd gesproken, weerspiegelt de sociale en culturele breuk die gepaard ging met deze historische gebeurtenis. Het behoud van de naam 'Jefke's peer' door het gewone volk illustreert ook de weerstand tegen veranderingen en het behoud van lokale identiteit te midden van revolutionaire verschuivingen.
Jefke’s peer is een bronskleurig en een vrij kort perenras. Het vruchtvlees is fijn en sappig, zowel rauw als gekookt smaak de 'Jefkespeer' uitstekend. De oogst vindt plaats in september, met een opslagperiode van ongeveer 15 dagen. De Jefkespeer staat bekend om zijn grote windvastheid, bestendigheid tegen schurft en zijn sterke groei.
De Jefkespeer is rijp is eind september, begin oktober, en het ras is ideaal voor het planten in een boomgaard of in een lokale tuin.
Deze peer is het resultaat van een kruising (Wiliam peer en en Ma????? peer) bij boomkweker Willy Mahieu. Willy Mahieu heeft de peer geregistreerd met zijn initialen, namelijk "Wilma".
Oorsprong van de Wilma-peer:
Volgens zoon Regi Mahieu is de Wilma-peer ontstaan uit een mutatie.
Kenmerken van de Wilma-peer:
De Wilma-peer is weinig tot licht schurftgevoelig. Het is een sappige, grofvezelige en bewaarbare peer met een zeer goede smaak. De vrucht is groenbruin en licht hobbelig, en de boom is vruchtbaar maar heeft matige groeikracht. De peer gedijt het beste op een zonnige standplaats en is niet geschikt voor koude, natte gronden. Het is geschikt voor haagvorm, met een mooie herfstkleur. De pluktijd is vanaf half oktober.
Rijpheid en Consumptie:
De Wilma-peer is eetrijp van januari tot maart. Om opeenvolgende rijpheid te verkrijgen, kun je kleine hoeveelheden vanaf januari in de huiskamer brengen.
Deze peer is zowel een kookpeer als eetpeer.
De Valentijnpeer is afkomstig van een perenboom die zeker ruim meer dan 100 jaar oud is. Het is de laatste overgebleven boom van wat ooit een grote boomgaard Valentijn was, beheerd door wijlen Valentijn Vandenbilke, een gerenommeerde tuinier.
De Valentijnpeer is een ideale stoofpeer die tegen eind augustus geplukt moet worden. Te lang wachten leidt ertoe dat de peren niet meer geschikt zijn voor gebruik en enkel nog voor de compost dienen. Deze peren zijn niet geschikt om lang te bewaren en moeten direct na het plukken worden klaargemaakt. Bij het koken blijven de peren geel-crème van kleur en worden ze snel gaar. Ze zijn perfect voor het maken van perenmoes, die bijgesuikerd kan worden en heerlijk smaakt met een vleugje kaneel. Ook de perengelei die ervan gemaakt wordt, is bijzonder smakelijk.
De boom is zelfbestuivend, wat betekent dat er geen andere bomen nodig zijn voor de bestuiving. De vruchten hebben een iets kortere, soms buikige peervorm en kunnen incidenteel wat groter zijn. Het klokhuis bevat zelden pitten. Het vruchtvlees is wit tot lichtgeel, korrelig en hard, niet sappig of zoet. Bij overrijpheid wordt de smaak scherp en bitter, waardoor de peer dan niet meer echt eetbaar is. De steel van de peer is dik en eerder kort, soms licht ingezonken in de vrucht. De schil is ruw en groen van kleur, met aan de zonzijde soms een vleugje kleur.
De groei en opbrengst van de boom variëren sterk en worden beïnvloed door de onderstam. Sommige jaren draagt de boom overvloedig fruit, terwijl er in andere jaren bijna geen oogst is. De boom is niet alleen een bron van smakelijke stoofperen, maar ook een historisch erfstuk dat herinnert aan een tijd waarin grote boomgaarden het landschap te Oudenburg domineerden. Het behoud en de promotie van deze boom, bijvoorbeeld door enten te maken en recepten met de peer te delen, kan bijdragen aan de erkenning van zijn culturele en culinaire waarde.
s2024001.jpg "Pyrus communis Brugsche-Meiske(n)s - Brugse meisjes - Tuinhier Oudenburg")
De peer ‘Brugsche Meiskens’ is een bijzonder ras dat opvalt door zijn sierlijke groeiwijze en smaakvolle vruchten. Hoewel deze peer vaak wordt vergeleken met de ‘Winterkeizerin’, zijn er duidelijke verschillen. In de boomgaard van Victor Gilleman blijven de vruchten van de ‘Brugse Meisjes’ doorgaans kleiner en vertonen ze een opvallendere blos. Bovendien rijpen ze meestal sneller dan de peren van de ‘Keizerin’. Deze unieke eigenschappen maken de ‘Brugse Meisjes’ tot een geliefde keuze voor liefhebbers van bijzondere perenrassen.
Deze grote boom heeft een hoog-piramidale kruin en is gezond, vruchtbaar en relatief weinig gevoelig voor ziekten, hoewel enige gevoeligheid voor schurft en bladvlekziekte aanwezig is.
s2024007.jpg "Pyrus communis Brugsche-Meiske(n)s - Brugse meisjes - Tuinhier Oudenburg")
De vruchten van deze boom zijn lange, groene peren met een aantrekkelijke rode blos en fijne rode stippen. Het wit vruchtvlees is sappig, knapperig en zoet, met een lichte rins en een subtiel wrang accent. De peren zijn bij uitstek geschikt als handpeer of dessertpeer.
s2024004.jpg "Pyrus communis Brugsche-Meiske(n)s - Brugse meisjes - Tuinhier Oudenburg")
De Peer Brugsche Meiskens groeit goed op een vruchtbare, doorlatende bodem en gedijt zowel in volle zon als in halfschaduw. Met een hoogte van 3 tot 5 meter is de boom een sierlijke en productieve toevoeging aan elke tuin.
Deze peer is perfect voor liefhebbers van fruitbomen die op zoek zijn naar een robuust en smaakvol ras met een rijke geschiedenis en veelzijdig gebruik.
Alle activiteiten van Tuinhier Oudenburg(klikken)
Groepsaankoop
Groepsaankoop tolerante plantaardappelen en tolerante tomatenplante
🌱 Tuintips voor februari! 🌱
Workshop 
